Na czym polega zasiedzenie domu?

Z prawnego punktu widzenia, najistotniejszą kwestią w celu zasiedzenia jest ziemia, na której zbudowano dom. Oznacza to, że według prawa właściciel ziemi, jest równocześnie właścicielem domu lub innych obiektów, postawionych na tej ziemi (oczywiście istnieją pewne wyjątki od reguły). Dotyczy to także przypadku, gdy dom jest o wiele cenniejszy, niż grunt, na którym został postawiony.

Osoby, które mają w planach zasiedzenie domu, muszą też wziąć pod uwagę zasiedzenie całej nieruchomości, ponieważ wtedy wszystko będzie ich własnością. W wielu sytuacjach, głównie w miastach, ziemia pod domem należy do Skarbu Państwa lub Urzędu Miasta i przeznaczono ją na użytkowanie wieczyste.

Jeśli posiadamy dom albo kamienicę i rocznie opłacamy należność za użytkowanie wieczyste (nie mylić z podatkiem od nieruchomości), to i tak prawnym właścicielem jest Gmina lub Skarb Państwa. Wtedy zasiedzenie nieruchomości jest niemożliwe, ale można wnieść wniosek o stwierdzenie zasiedzenia użytkowania wieczystej ziemi wraz z domem. Jest to bardzo ważne, aby odróżnić zasiedzenie własności nieruchomości od zasiedzenia użytkowania wieczystego (mimo tych samych warunków), ponieważ ma to ogromne znaczenie w przypadku sprawy sądowej.

Jak wygląda zasiedzenie mieszkania lub lokalu usługowego?

Zasiedzenie mieszkania lub lokalu handlowego jest możliwe, tylko gdy mają one charakter odrębnej własności lokalu. Są one wtedy traktowane jak nieruchomość i podlegają takim samym zasadom. W tej sytuacji właściciele samoistni odrębnej własności lokalu, mają prawo ubiegać się stwierdzenia nabycia przez zasiedzenie lokalu z udziałami we wspólnej nieruchomości (księga wieczysta podaje jaki jest udział wszystkich właścicieli).

W prawie wymagane jest, aby takie obiekty posiadały własną księgę wieczystą, ponieważ jej brak neguje charakter odrębnej własności lokalu, przez co prawo zasiedzenia go nie obejmuje (chyba że zasiedzenie całości budynku łącznie z ziemią, na której stoi).

Istnieje tutaj błędne myślenie, że odrębna własność lokalu równa się spółdzielczemu prawu do własności lokalu (któremu również można założyć osobną księgę wieczystą). Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest bardzo ograniczone, ponieważ jest to prawo rzeczowe, które nie podlega zasiedzeniu. W kodeksie cywilnym zasiedzenie w ograniczonym prawie rzeczowym może wystąpić tylko w określonych i dozwolonych przypadkach.

Prawdopodobne jest, że ziemia, na której leży dom lub budynek, jest w użytkowaniu wieczystym. W takiej sytuacji można wnieść o nabycie przez zasiedzenie udziału łącznie z prawem do własności lokalu. Należy uważnie pisać wnioski, ponieważ zła formuła niektórych podań, może przekreślić całą sprawę.