Zadatek a zaliczka przy zakupie mieszkania – czym się różnią?

​

Z umową przedwstępną kupna mieszkania wiążą się dwa pojęcia: zadatek i zaliczka. Ponieważ są one do siebie podobne, należy uważać, żeby ich nie mylić. Co je łączy, a co różni? Kiedy zapłacić sprzedawcy zaliczkę, a kiedy zadatek? Na te i inne pytania odpowiemy w poniższym artykule.

Obydwie z omawianych form płatności mają ten sam cel – gwarantują nam, że deweloper lub właściciel mieszkania dotrzyma umowy sprzedaży. Na pozór może się wydawać, że każda z nich zabezpiecza nas w taki sam sposób. Jest to jednak mylne przekonanie – od tego, którą formę wybierzemy, zależą konsekwencje nałożone na nas lub na sprzedawcę w razie niedotrzymania umowy.

Czym jest zaliczka?

Zaliczka jest określoną sumą pieniędzy, wpłacaną przez kupującego podczas zawierania umowy (zwykle jest to umowa przedwstępna). Jeżeli umowa zostanie przeprowadzona prawidłowo, kwota zaliczki wliczana jest w cenę mieszkania. Jeżeli umowa nie zostanie zrealizowana, zaliczka będzie zwrócona osobie, która ją opłaciła.

Warto mieć świadomość, że pojęcie zaliczki nie funkcjonuje w przepisach kodeksu cywilnego. Oznacza to, że kwestie ewentualnego zwrotu zaliczki nie zostały precyzyjnie sformułowane i nie podlegają ogólnym przepisom o wykonywaniu umów wzajemnych.

Czym jest zadatek?

W przeciwieństwie do zaliczki, pojęcie zadatku jest jasno sformułowane przez prawo (artykuł 394 K.c.). Z obowiązujących przepisów wynika, że jeżeli jedna ze stron nie wywiąże się z umowy, druga strona może zachować opłacony zadatek. Stronie, która opłacała zadatek (w tym przypadku kupującemu), przysługuje prawo do uzyskania dwukrotności wniesionej kwoty zadatku.

​

Zaliczka a zadatek – co wybrać?

Jak wynika z powyższych informacji, zasadnicza różnica pomiędzy zaliczką a zadatkiem polega na tym, że druga z form skuteczniej zabezpiecza interesy obydwu stron umowy. W większości przypadków zadatek będzie więc preferowaną opcją – gwarantuje nam, czyli kupującym, wyższą rekompensatę w przypadku niedotrzymania umowy przez sprzedającego. Należy jednak pamiętać, że kiedy to my zrezygnujemy z kupna mieszkania, stracimy całą kwotę zadatku na rzecz osoby sprzedającej lokal. Inaczej będzie z zaliczką. Jeśli zdecydujemy się na tę formę zabezpieczenia, będziemy mogli domagać się zwrotu wpłaconych pieniędzy nawet w przypadku naszej rezygnacji.

Aby wybrać formę najlepiej odpowiadającą naszym interesom, możemy skorzystać z profesjonalnej porady. O tym, jak znaleźć zaufanego doradcę kredytowego, przeczytasz tutaj: http://finansefakty.pl/wiadomosci/jak-wybrac-dobrego-doradce-kredytowego/.

Zadatek a zaliczka – wysokość

Wysokość żadnej z nich nie jest uregulowana przepisami prawa. Przy sprzedaży nieruchomości zwyczajowo przyjmuje się, że zarówno zaliczka, jak i zadatek wynoszą 10% wartości mieszkania lub domu, będącego przedmiotem umowy. Niemniej jednak strony mogą umówić się na dowolną inną kwotę zaliczki lub zadatku.

Pamiętajmy, że podpisując umowę przedwstępną, koniecznie należy określić, jaka forma zabezpieczenia finansowego została uiszczona przez kupującego na poczet nieruchomości. W ten sposób zabezpieczamy swoje interesy na wypadek niedotrzymania umowy przez sprzedającego.

Materiał zewnętrzny